انبساطی یا انقباضی
حقیقت بلندتر است از اسمان: انبساطی یا انقباضی
سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد مطالب ارزنده ای درباره تقابل سیاستهای انقباضی و انبساطی مطرح کرده است و شواهد متعددی از سیاستهای پولی دو کشور بریتانیا و ایالات متحده در خلال دهه های 70 و 80 میلادی ارایه می دهد. شایان ذکر است این دو دهه کوران مباحث نظری اقتصاد کلان بود. در ان ایام ایدیولوژی بر علم مقدم بود. امروزه اقتصاد کلان از شعار به شعور رسیده و به علمی تنومند بدل شده که توانایی خود را در کنترل تورم و بیکاری نشان داده است. هر چند پرونده معضل گسترش نابرابری و ریسکهای سیستمی همچنان باز است.
سرمقاله مزبور سپس به درستی این پرسش را مطرح می کند که ایا باید راه درست را برگزینیم یا راه اسان را؟ در ادامه در مقام دفاع از سیاستهای جاری دولت می نویسد: « به گفته تحلیلگران، چنین راه‌حل‌هایی که معمولا از دو ابزار اصلی سیاستهای انبساطی و تزریق نقدینگی استفاده می‌کند، به شکل یک مسکن عمل کرده و منجر می‌شود که در آینده‌ای نزدیک، درد با شدتی بیشتر گریبان اقتصاد را بگیرد. »
از این سرمقاله چنین برداشت می شود که گویا دولت در انتخاب بین سیاستهای انبساطی و انقباضی فعالانه و اگاهانه و مقتدرانه و شجاعانه در برابر فشارها مقاومت کرده و با سیاستهای انقباضی به مصاف تورم رفته که در آینده نزدیک شکوفایی اقتصاد ایران را به همراه دارد. حیف وصد حیف که امروز رییس بانک مرکزی فرمودند: « حجم نقدينگي در پايان سال 1394 با 30.0 درصد افزايش نسبت به پايان سال قبل به 1017 هزار ميليارد تومان بالغ شد که در مقايسه با رشد متغير مذکور در پايان سال 1393 (22.3درصد)، 7.7 واحد درصد افزايش نشان مي‌دهد. » افزایش این حجم نقدینگی همزمان با کاهش نرخ تورم در تاریخ ایران و جهان کم نظیر است و شاهدی است بر مدعای اینجانب که تشنگی توان از برهوت اقتصاد ایران ربوده است و در عین حال نقدینگی فراوان در بزرگترین حباب تاریخ اقتصاد کشور در پشت سد سپرده های هزینه زای بانک‌های تجاری جمع شده است. با ایجاد حباب مالی، تورم را کنترل نکنیم که وقتی ترکید هر چه کشته ایم بر باد می رود. هر چه زودتر باید به تخلیه سد اقدام کرد تا سرریز نکند.
